-
1 król1
Ⅰ m pers. (N pl królowie) 1. (władca, tytuł) king- król Polski/Szwecji the king of Poland/Sweden- polski/szwedzki król the Polish/Swedish king- król Jerzy V King George V- zostać królem to become king- koronować kogoś na króla to crown sb king- żyć jak król to live like a king2. (mistrz) king- król tenisa/rock and rolla the king of tennis/rock’n’roll- król strzelców the top scorer3. (potentat) tycoon- król giełdy/bankierów a stock market/banking tycoon- król nafty an oil baronⅡ m inanim. (A króla) 1. (w kartach) king- wyjść w króla to lead a king- wziąć lewę na króla to win a trick with a king- pobić damę królem to take a queen with a king2. (w szachach) king- bronić króla to defend the king- szachować króla to check the king- □ królowie elekcyjni Hist. elective kings- Trzech Króli (święto) Epiphany, Twelfth Night- Trzej Królowie the Three Wise Men, the Magi■ pójść tam, gdzie król piechotą chodzi euf. to spend a penny euf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > król1
См. также в других словарях:
król — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. owie, D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba sprawująca najwyższą władzę w państwie o ustroju monarchicznym, władca koronowany; także: tytuł monarchy : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
król — I m I, DB. króla 1. lm M. owie, DB. ów «osoba reprezentująca najwyższą władzę w państwie o ustroju monarchicznym; władca koronowany» Król dziedziczny. ∆ Król elekcyjny «król obieralny» ∆ rel. Święto Trzech Króli, Trzech Króli «święto katolickie… … Słownik języka polskiego